Hoi hoi!
Het einde is nu echt in zicht. Ik ben al in de helft van mijn reis. Momenteel ben ik in Detroit en ik heb hier een overstap naar Amsterdam. Het enige waar ik een beetje tegenop keek was die 3uur wachten maar ik heb me goed geinstalleerd :-), ik zit op men poep onder de tv van de aankomsten, plus internet. I Just love this time of technology! Hier heb ik een stopcontact en een rustig plekje om mijne blog aan te vullen voor de laatste keer.
Dit weekend is weer gevlogen. ..Zondagmorgend opgestaan met schitterend weer....natuurlijk direct de zon in, zalig genieten van de laatste zonnestralen. We gingen samen met Bernard en zijn gezin brunchen tegen 11AM. Prachtig restaurant met zicht op de haven en de zee...champagnebrunch :-)
daar aangekomen bleek dat heel de familie kwam! Kei tof! Want je moet weten dat LA enorm groot is en Petot is diegene die het verst woont. Zij woont ongeveer 2u rijden van Tante Jose...
Zo gezellig, Robert, Regine, Tante Jose, Bernard,...
Hierna zijn we nog even naar Tante Jose gereden en heb ik snel de 2 oudste van Bernard meegenomen naar t zwembad. Aja, met dit weer zijn we snel bog 20 minuten gaan plonsen.
Daarna ben ik samen met Regine in hare megaauto naar Long Beach gereden (ik heb Robert mijne pontiac gegeven ;-) )
Robert is s'avonds nog met mij langst de 'Amerikaanse makro' gereden en langst de basebalwinkel. Hier heb ik mezelf een catcherhandschoen gekocht . Ik viel echt achterover toen ik de prijzen hier zag en de prijzen in de Belgie. pfff ze verschillen enorm!
S'avonds hebben we nog een dineetje gehad met een vriendin van het gezin en lekker mijn bed ingekropen. De volgende morgen ging mijn wekker om 5AM. Hup, de auto in en naar de luchthaven rijden. K was wel wat zenuwachtig want deze keer had ik geen GPS bij en de aanduidingen zijn echt enorm slecht. En ja, de eerste 10 minuten zat ik de verkeerde autosnelweg. Al een geluk had ik een kaart en ben ik direct terug gekeerd. Het was 6AM en het verkeer was al verschrikkelijk...na 1uur was ik eindelijk op de luchthaven, auot binnengebracht en ingecheckt. Ik denk dat ik enorm veel geluk heb gehad want mijn koffer woog 45 kiligram :-) en 2 handbagages bij die ook zoveel wegen met boeken in enzo...
En nu zit ik dus in Detroit t'internetten op de grond en blijkbaar is dat niets raar want niemand kijkt hier om :-)
Voila, ik ga eens stilletjes mijne gate zoeken!
Tot morgen!
Dikke kus
liefje
